goli_kh

 
registro: 14/02/2011
چه قدر غم انگيز است كه مردم طوری بار می آيند كه به چيزی شگفت انگيز چون زندگی عادت می كنند
Pontos161mais
Próximo nível: 
Pontos necessários: 39
Último jogo
Bingo

Bingo

Bingo
3 anos 41 dias h

بهاریه(بيا تا گل برافشانيم و مى در ساغر اندازيم...)

بيــــا تا گــــــل برافشانيم و مــــى در ساغــــر اندازيم        

فلك را سقـــف بشكافيم و طرحــــى نـــــــو در اندازيم

شـــــراب ارغــــوانــــى را گــــلاب اندر قـــــــدح ريزيم       

نسيــــم عطـــرگردان را شكـــر در مجــــمر اندازيـــــم

اگر غــم لشکــــر انگيزد كه خــون عاشـــقان ريـــــــزد       

مـــن و ساقـــى به هم تازيــــم و بنـــيادش براندازيـــم 

بهشت عدن اگر خواهــــى بيــــا بــا مـــا به ميـــــخانه       

كه از پــــاى خـــمت یک سر به حوض كوثـــــــر اندازيم 

يكـــى از عقـــل مى لافــد يكـى طامــــات مى بافـــــد       

بـــيــــا كاین داوريـــهــــا را به پيــــش داور انــــدازيــــم

چو در دستست رودى خوش بزن مطرب سرودى خوش       

كه دســـت افشان غزل خوانيم و پـــــاكوبان سراندازيم

صبــــا خـــاك وجـــود ما بدان عـــــالى جنــــاب انــــداز       

بـــــــود كان شاه خوبان را نظـــــــر بر منظــــــر اندازيم

سخــن دانـــى و خـــوش خوانــى نمى ورزند در شيراز

بيـــــــا حافـــــظ كه تا خــــــود را به ملكى ديگر اندازيم

سلام 

دوستان از امروز دوهفته داریم تا پایان سال 1390 خورشیدی و سال نو .تو خیابونای شهرمون کم کم بوی عید و شور و شوق خرید عید دیده میشه.کاش بتونیم همه رو تو این شادی سهیم کنیم تا همه ی مردم شریف ایران؛سرای کهن؛با شادی برن به استقبال سال نو

صبحتون به نیکی و لبخندتون به خیر



بهاریه(حاشا كه من به موسم گل ترك مى كنم ...)

حـــاشـا كه من به موسم گل ترك مى كنم        

من لاف عقــــل مى زنم اين كار كــى كنم؟

مطرب كجاست تا همه محصول زهـد و علم       

در كـــار بانـــگ بربــــط و آواز نــــى كنـــــم 

از قيــــل و قــــال مدرسه حالى دلــم گرفت       

يك چند نيز خدمــــت معـــشوق و مـى كنم

كــــى بود در زمانه وفـا؟جـــام مـــــى بيـــار       

تا من حكايت جـــــم و كـــاووس كـــى كنـم

از نامه ء سيـــاه نـــــترسم كه روز حشـــــر       

با فيـض لطـــف او صـــــد ازين نامه طى كنم

كــــو پيك صبح تا گــــله هاى شب فــــــراق       

با آن خجسته طـــــالــــع فــرخـــنده پى كنم

اين جـــــان عاريت كه به حافظ سپرد دوست

روزى رخــــش ببيـــنم و تســلـــــيم وى كنم

سلام

صبح بهاریه متمایل به زمستونیتون!به نیکی.دلاتون گرم و بهاری

لبخندتون به خیر


بهاریه(به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم...)

به عزم توبه سحر گفتم استخاره كــنـم        

بهـار توبه شكن مى رسد چه چاره كنم

سخن درست بگويم نمى تـــوانـــم ديد       

كه مى خورند حريفان و من نظاره كنــم

ز روى دوست مرا چون گل مراد شكفت       

حواله ء سر دشمن به سنگ خاره كنــم

گداى ميكده ام ليـــك وقــت مستى بين       

كه نــــــاز بر فلك و حكــم بر ستاره كنم

به تخت گل بنشانم بتـــى چو سلطـانى       

ز سنبل و سمنش سـاز طوق و ياره كنم

چو غنچه با لب خندان به ياد مجلس شاه       

پــــيــــاله گيرم و از شوق جامه پاره كنم

مرا كه از زر تمغاست ســاز و برگ معاش        

چرا مـــلامـــت رنــــد شـراب خــواره كنم

ز باده خوردن پنهـــــان ملــــول شد حافظ

به بانگ بربط و نى رازش آشـــكاره كـــنم

سلام

صبح شنبه ی بهاریتون پر نیکی و خوشی

لبخندتون به خیر


بهاریه(به دور لاله قدح گير و بى ريا مى باش...)

به دور لاله قـــــــدح گيــــر و بى ريا مى باش        

به بوى گـــل نفسى همدم صبــــــا مى باش

نگويمت كه هـــــمــــه ساله مى پرستى كن       

سه ماه مــى خــــور و نه ماه پارسا مى باش

چو پير سالك عـــشقـــت به مـــى حواله كند       

بـــنـــوش و منتظر رحــــمـــــت خدا مى باش

گرت هواست كه چون جم به سر غيب رسى       

بيا و همدم جـــــــام جـــــهان نمــــا مى باش

چو غنـــــچه گرچه فروبستگى است كار جهان       

تو همچو باد بهارى گـــــــره گشـــــا مى باش

مريد طاعت بيگــــانگـــان مـــــشــــو حافــــظ

ولـــــى معاشر رنـــــــدان پارســـــا مى باش

سلام

روز جمعه بهاریتون پر شادی و نیکی

لبخندتون بخیر


بهاریه(رسيد مژده كه آمد بهار و سبزه دميد...)

رسيد مــــژده كه آمــــــد بهار و سبزه دميد        

وظيفه گــــر برسد مصرفش گلســت و نبيد

صفير مرغ بر آمـــد بط شراب كجـــاســــت؟      

فغان فتاد به بلبل نقــــاب گــل كــه كشيـد؟

ز مـــيــــوه هاى بهشتى چه ذوق در يابــد؟      

هـــر آن كه سيـــب زنخدان شـاهدى نگزيد

ز روى ســاقى مهوش گلى بچـــين امـــروز       

كه گرد عارض بستان خــــط بنفشه دميــــد

مكــــن ز غصه شكايـــت كه در طريق طلب       

به راحتى نرسيد آن كه زحمتى نكشــــــيد

من اين مرقع رنگين چو گل بخواهم سوخت       

كـــه پير بـــاده فروشش به جرعه اى نخريد

بكوى عشـــق مـــنـــه بى دليــل راه قــدم       

كه گــم شد آنكه درين ره به رهبرى نرسيد

خـــــداى را مددى اى دليـــــــل راه حــــرم       

كه نيست بــــاديــــه عــشــق را كرانه پديد

بهـــار مى گــــذرد دادگـــسترا دريــــــــــاب

كه رفت موسم و حافظ هنــــوز مى نچشيد

سلام

صبح قشنگ بهاریتون به نیکی

آخر هفته ی خوبــــــــــی!داشته باشین 

لبخندتون به خیر